ارتودنسی دندان روکش دار به چه صورت است؟ افراد با هر سنی میتوانند در صورت نیاز از سیمکشی دندانها بهره ببرند، و البته باید توجه داشت که نیازهای هر بیمار متفاوت و منحصر بفرد است، سوالی که اغلب از متخصصین ارتودنسی پرسیده میشود این است که آیا میتوان با وجود دندان روکش دار یا بریج دندانها را سیمکشی کرد؟ پاسخی که اغلب توسط متخصصین ارتودنسی مجرب داده میشود مثبت است. به جز در صورت وجود سایر عوارض اصلاح دندانها، مشکلی در ارتودنسی دندانها در حین وجود روکش یا بریج وجود نخواهد داشت.
یکی از چالش های درمان ارتودنسیريا روکش دندان یا دندان های روکش دار است؛ زمانی که بیمار با وجود دندان روکش شده تصمیم به انجام درمان ارتودنسی داشته باشد این سوال مطرح می شود که آیا درمان ارتودنسی با وجوددندان های روکش شده قابل انجام است یاخیر؟ البته ممکن است دربرخی موارد ارتودنسی همراه باکشیدن انجام شود و دندان روکش شده بیمار همان دندانی باشد، که باید در روند کارکشیده شود در غیر این صورت این مشکل توسط ارتودنتیست قابل حل است؛ درغیراین شرایط متخصص ارتودنسی کارش دشوارتر می شود و بایستی تمام تلاش خود را بکند تا در صورت امکان بیمار بتواند در آینده هم مجبوربه تعویض نشود و از همان روکش قبلی استفاده کند.
روکش، دندان روکش شده ابتدا باید مورد بررسی قرار گیرد تا از نظرکیفیت برای تحمل نیروهای ارتودنسی آزمایش شودهم چنین وضعیت عصب کشی پرتز تاج لثه نیز باید مورد بررسی قرارگیردتاپس ازشروع درمان محدودیت هایی باتداخل ارتودنسی نداشته باشد.
در مواردی که بریج دندانی وجود داشته باشد به دلیل متصل بودن دندان ها به یکدیگر، امکان حرکت آنها با ارتودنسی نیست و در این صورت باید بریج ابتدا برداشته شود یا روکش ها از هم جدا شوند.
وقتی دندانها شکسته، فرسوده یا بد رنگ شده اند، روکش های پرسلین یک گزینه درمانی فوق العاده هستند. با این حال، هنگامی که دندان های قدامی تراز نیستند و می توان از ارتودنسی ساده همراه با سفید کننده استفاده کرد، آیا ما نباید گزینه درمان محافظه کارانه تری را به بیماران خود ارائه دهیم؟ امروزه یکی از موضوعات داغ در دندانپزشکی، روکش های چینی هستند. بسیاری از مقالات، مجلات و دوره های آموزش مداوم زمان زیادی را در این زمینه صرف کرده اند. روکش های پرسلین یک راه حل سریع، آسان و سودآور برای بسیاری از مشکلات زیبایی دندان است که باعث محبوبیت آنها در مدار سخنرانی دندانپزشکی می شود، اما عیب بزرگ روکش، تخریب مینای دندان سالم و در بعضی موارد عاج سالم در حین تهیه دندان است.
روکش هرگز یک عمل محافظه کارانه و برگشت ناپذیر تلقی نمی شود. طبق گفته دکتر گوردون کریستنسن، محقق و دندان پزشک مشهور، امروزه روند دندان پزشکی به سمت بریدن بیش از حد دندان ها است و این روند باید برعکس شود. حتی در عمل عمومی نیز برای بدست آوردن نتیجه یا پیوند زیبایی از نظر من ضروری است که هنگام تهیه روکش دندان بیشتری بریده شود.
این مقاله هم به درد شما می خورد: هزینه روکش دندان
اگر در ناحیه جلویی دهان خود روکش دندان جلو داشته باشید و در اثر سیمکشی دندان ها آسیب ببینند یا مقداری جابهجا شوند، میتوان پس از جدا کردن بریسها، آنها را تعویض کرد. متخصص ارتودنسی وضعیت ترمیمهای دندان های شما را پیش از قرار دادن بریسها بررسی کرده و مشخص خواهد کرد که پس از برداشتن بریسها نیاز به چه ترمیمها یا تعویض هایی خواهد بود.
از آنجایی که ارتودنسی یک درمان بلند مدت است، انجام این درمان نیاز به ملاحظات خاصی پیش از شروع درمان و بعد از درمان، وضعیت لثهها و دندانهای بیمار دارد. متخصص ارتودنسی باید بیمار را از لحاظ سلامت عمومی ارزیابی نماید تا اطمینان حاصل کند که ارتودنسی دندان و استفاده از وسایل ارتودنسی اثر سوء و منفی بر وضعیت سلامت دهان و دندان بیمار نداشته باشد. چنانچه بیمار دچار پوسیدگی دندانی یا بیماری لثه ای است، حتما قبل از شروع درمان ارتودنسی، این مشکلات باید برطرف شوند.
بیشتر بخوانید … ارتودنسی متحرک
اگر در زمان قرار دادن بریسها روکشی شل شده باشد، متخصص ارتودنسی ممکن است از دندان پزشک شما بخواهد تا یک روکش موقت را پیش از نصب بریس ها روی دندان قرار دهد. پس از اتمام درمان ارتودنسی، دندان پزشک میتواند روکش موقت را با نوع دائمی تعویض کند.
اغلب توصیه میشود که روکش کردن دندانها بعد از ارتودنسی انجام شود تا روکشها با اکلوژن جدید تنظیم و ساخته شوند. اما گاه بیمار نمیتواند برای بعد از ارتودنسی صبر کند و باید زودتر روکش کند و یا قبلا روکش کرده و حالا تصمیم به ارتودنسی گرفته است. حال اگر کشیدن دندان روکش شده برای ارتودنسی لازم نبوده باشد یک متخصص ارتودنسی باید تمام تلاش را بکند تا بیمار بتواند در آینده هم از روکش موجود بهره ببرد و نباید همه روکشها را محکوم به تعویض بعد از ارتودنسی دانست.
اتصال براکت یا نگین ارتودنسی روی دندانهایی که روکش دارند تکنیک خاصی را میطلبد و ظرافت بیشتری دارد. گاه لازم میشود از بندهای ارتودنسی در این مورد استفاده شود،
گاه لازم میشود روکشهای مجاور هم تراش بخورند و جدا شوند و یا حتی بعدها روکشها عوض شوند. گاه فرد بریج دارد، یعنی بین دو دندان با روکش پل زده شده که دندانی که وجود ندارد جایگزین شود، در این موارد تنظیم زاویه براکتها دقیقتر و حساس تر هم میشود.
همانطور که ذکر شد دندان هایی که روکش یا لمینت می شوند منعی برای ارتودنسی ندارند؛ با این حال قدرت اتصال براکت و تیوب ارتودنسی به سرامیک (متریال اصلی روکش) ضعیف تر از مینای دندان است. بنابراین ارتودنتیست و بیمار باید دقت بیشتری در تامین استحکام باند و جلوگیری از جدا شدن براکت به عمل آورد. در این موارد متخصص ارتودنسی از روش های معمول باندینگ نمی تواند برای چسباندن براکت استفاده کند. به همین منظور از اسید قویتری به نام اچ اف یا اسید فلوریک استفاده می کند، تا سطح سرامیک روکش را که از مینای دندان محکم تر است را به قدری متخلخل کند که بتواند براکت را بچسباند.