درمان ارتودنسی کاموفلاژ گزینه قابل قبولی برای اختلافات خفیف تا متوسط اسکلتی برای اصلاح مال اکلوژن و در عین حال مشکل اسکلتی است. در این مقاله، گزارش موردی از درمان ارتودنسی کاموفلاژ در یک بیمار اسکلتی کلاس III با کراس بایت قدامی، کلاس مولار دو طرفه، کلاس نیش غیر قابل ارزیابی دو طرفه و عدم وجود یک دندان نیش فوقانی ارائه شده است. هدف این مقاله این است که نشان دهد، ارتودنسی کاموفلاژ یک گزینه درمانی قابل قبول در عمل روزمره برای اختلافات خفیف اسکلتی است که نتایج زیبایی در بافت های نرم و همچنین اصلاح مال اکلوژن را ارائه می دهد.
یکی از سوالات متداول در مورد آندربایت و اوربایت این است که آیا بریس ها به تنهایی می توانند مشکل را برطرف کنند. اکثر مردم به طور طبیعی از انجام یک عمل می ترسند. جراحی اصلاحی فک، مانند سایر موارد، خطرات و عوارض خود را دارد؛ از طرف دیگر، ارتودنسی یکی از کم تهاجمی ترین درمان ها در دندانپزشکی است. پاسخ کوتاه به سوال بله است، اما بدشکلی های دندان و صورت دو مشکل اصلی را ایجاد می کند. از نظر عملکرد، دندان ها نمی توانند با هم برخورد کنند و از این رو بازده گاز گرفتن تحت تأثیر قرار می گیرد. گفتار ممکن است به دلیل ورود هوا هنگام تلفظ برخی از کلمات، تا حدودی تحت تأثیر قرار گیرد. از نظر زیبایی شناختی، رشد نامتناسب آرواره ها ظاهری غیر جذاب ایجاد می کند که ممکن است باعث خود آگاهی و سایر مسائل شخصیتی شود.
قبل از این که بیشتر به بحث در مورد درمان بپردازیم، باید درک کنیم که چگونه فک ها رشد می کنند. وقتی دندان های شیری هنوز در دهان هستند، فک پایین همیشه کوتاه تر از فک بالا است. با رشد کودک، فک پایین سریع تر از فک بالا رشد می کند و دندان ها را به موقعیت ایده آل کلاس I می رساند، جایی که دندان های بالایی حدود 2 میلی متر با دندان های پایین هم پوشانی دارند. وقتی فک فوقانی بیش از فک پایین رشد می کند، بیش از حد گزیدگی ایجاد می شود. دندان های فک پایین به طور قابل توجهی پشت دندان های فک بالا قرار دارند. راهی برای جبران این ناهنجاری اسکلتی وجود دارد و می تواند دندان های بالایی را به سمت عقب و پایین به سمت جلو متمایل کند تا بتواند برای کارایی بهتر جویدن عمل کند.
این که آیا بریس می تواند به تنهایی مشکل را حل کند، به درجه اختلاف، سن بیمار و اهداف درمان بستگی دارد. اگر این اختلاف جزئی باشد، بریس ها به تنهایی ممکن است اصلاح بایت برای استتار اختلاف فک انجام دهند؛ با این حال، ارتودنسی کاموفلاژ تأثیر کمی در ظاهر صورت دارد.
بیشتر بخوانید … ارتودنسی ثابت
با این حال، بسیاری از موارد تنها با بریس درمان می شوند، حتی اگر از حد مناسب فراتر رود که معمولاً به دلیل ترس از جراحی است. به طور معمول، این بیماران دو یا چند سال تحت درمان قرار می گیرند تا دندان های خود را بیشتر به حالت انسداد جبران کنند. با این حال، ظاهر صورت آن ها اصلاح نشده است. پس از مدتی، آن ها جسارت کافی را برای رفتن به مرحله عمل جلب می کنند، اما ارتودنسی باید جبران شود، به طوری که دندان ها به گونه ای قرار بگیرند که با فک ها در موقعیت اصلاح شده قرار بگیرند. در حالی که این یک دوره درمانی نسبتا طولانی است.
ابتدا یک روش ارتودنسی را به تنهایی امتحان می کنید و سپس عمل جراحی را انجام می دهید، اما به جز وقت و هزینه چیز زیادی از دست نمی رود. این روش برای مواردی نیست که شلوغی قابل توجهی وجود داشته باشد و برای تراز بندی اولیه نیاز به کشیدن برخی دندان ها است. برای این گروه از بیماران، معکوس کردن درمان دشوارتر است و اغلب ممکن است برگشت کامل امکان پذیر نباشد. گزینه های درمانی محدود می شوند و میزان تغییر قابل دستیابی از نظر شکل ظاهری نیز محدود می شود.
بیشتر بخوانید … ارتودنسی نامرئی
موارد عدم تقارن وقتی بیمار تصمیم می گیرد که درمان را از ارتودنسی کاموفلاژ به جراحی اصلاح فک تغییر دهد، حتی بدتر هم می شود. درجه عدم تقارن در صورت باید متناسب با درجه عدم تقارن در انسداد باشد. اگر درمان ارتودنسی انسداد دندان و خط وسط را اصلاح کرده باشد، هرگونه عمل جراحی متعاقبا برای اصلاح خط میانی صورت منجر به عدم تقارن انسداد می شود. این بدان معنا نیست که عقب نشینی امکان پذیر نیست، اما بسیار دشوار تر است و نتیجه مطلوبی نخواهد داشت.
اوربایت، معمولا به دلیل کمبود رشد فک پایین است و درمان به طور معمول شامل طولانی شدن فک است. در بیمارانی که هنوز در حال رشد هستند، می توان از وسایل ارتودنسی در ترکیب دستگاه های لنگر انداخته شده با جراحی استفاده کرد تا رشد فک ها را تحت تأثیر قرار دهد. با این حال، برای بیماران بزرگسال و کسانی که رشد دندان بیش از حد دارند، درمان جراحی بهترین گزینه برای دستیابی به نتیجه مطلوب است.
شانس گرفتن بهترین نتیجه در اولین تلاش برای درمان زیاد است. بیماران باید جوانب مثبت و منفی هر گزینه را با هدف درمانی خود مقایسه کنند. یک برنامه کمتر تهاجمی ممکن است خوشایند تر باشد، اما اگر به هدف درمانی نرسد، انجام این درمان به خاطر انجام کاری فایده ای ندارد. معمولا به بیمارانی که بلاتکلیف هستند، توصیه می شود که اصلا کاری انجام ندهند. بعضی اوقات، انجام هیچ کاری بهترین گزینه است.
کاموفلاژ به معنای جبران است. در صورت وجود ناهنجاری فکی در بیمار بزرگسال و زمانی که او حاضر به جراحی فک نباشد، برای جبران ناهنجاری فکی موجود ممکن است بتوان اقدام به جابجایی دندان های فکین در جهاتی معین نمود تا بدین ترتیب ظاهر اختلال اسکلتی موردنظر بهبود یافته و در عین حال روابط دندانی قابل قبولی بدست آید. در مواردی که فک پایین نسبت به فک بالا اندکی جلوتر باشد ممکن است بتوان با عقب تر بردن قوس دندانی پایین و جلوتر آوردن قوس بالا برای این منظور معمولا تلاش نمود.
اگر بیمار دوران رشد را سپری نموده باشد, اصلاح بدفرمی های دندان و فک به راحتی انجام نمی گیرد و باید از سایر رویکردهای درمانی نظیر ارتودنسی کاموفلاژ (جبرانی) استفاده نمود.
این مورد به درجه اختلاف، سن بیمار و اهداف درمان بستگی دارد. اگر این اختلاف جزئی باشد، بریس ها به تنهایی ممکن است اصلاح بایت برای استتار اختلاف فک را انجام دهند؛ با این حال، ارتودنسی کاموفلاژ تأثیر کمی در ظاهر صورت دارد.
بیشتر بخوانید:
رفرنس: slideshare