در بعضی از موارد در هنگام ارتودنسی دندان نیاز به کشیدن برخی از دندان ها است.گاهی اوقات برای به وجود آمدن فضا در فک، به منظور افزایش حرکت و جابه جایی دندان ها، متخصص ارتودنسی دندان برای نصب بریس ها و براکت ها در دهان نیاز به فضای مناسب دارد. از این صورت ممکن است نیاز به ارتودنسی با کشیدن دندان باشد. با کشیدن دندان ها، فضای کافی برای متخصص ارتودنسی به وجود می آید و درمان ارتودنسی دندان با سرعت عمل و کیفیت بالاتری انجام می شود.
ابتداییترین مراحل درمان ارتودنسی دندان، مراجعه به یک متخصص باتجربه و ماهر است. پس از آن متخصص ارتودنسی، دندان ها را چکاپ کرده و به بررسی دقیق آن می پردازد. بعد از بررسی دندان ها توسط متخصص، نظر خود را در مورد کشیدن یا عدم کشیدن دندان ها بیان می کند. به طور کلی زمانی که دندان های زیادی در فک بالا و پایین وجود داشته باشند، احتمال می رود که فضای مناسب برای منظم کردن دندان و ارتودنسی آن ها وجود نداشته باشد. اما در صورت وجود فضای کافی در دهان نیاز به کشیدن دندان ها نیست. عموما دندان هایی که برای درمان ارتودنسی دندان توسط متخصص کشیده می شوند، دندان های پرمولر هستند. دندان های پرمولر به دندان هایی گفته می شود که کاملاً بین دندان نیش و بزرگترین دندان عقب قرار می گیرند.
در صورت داشتن مشکلات زیر باید ارتودنسی با کشیدن دندان انجام شود:
انحنای دندان و جنس آن ها باید با یکدیگر هماهنگی لازم را داشته باشند. در واقع بزرگتر بودن اندازه دندان نسبت به انحنای فک می تواند باعث شلوغی در دندان و عدم تناسب دندانهای جلو شود. هنگامی که معضل بسیار حاد شود یک یا چند دندان فرد باید از دهان خارج شود. عموما متخصص ارتودنسی برای به وجود آوردن فضای کافی در دهان ابتدا دندان های عقل بیمار را می کشد. اگر بعد از کشیدن دندان های عقل، هنوز در دهان و بر روی فک ها فضای کافی به وجود نیامده باشد، متخصص برای رفع این معضل سراغ دندان های نیش می رود.
برای اصلاح و قرارگیری مناسب دندان ها بر روی فک، نیاز به کشیدن برخی از دندان ها است. با این روش عملکرد و کارایی دندان های عقب و جلو با یکدیگر بهتر و بیشتر می شود و در نتیجه کشیدن و بیرون آوردن دندان ها می تواند رابطه مناسبی بین دندان و فک ایجاد کند.
اگر دندان ها در دهان از شکل و اندازه نامتعارفی برخوردار باشند، برای دستیابی به هماهنگی بیشتر نیاز است که این نوع دندان ها کشیده شوند. برای مثال در بعضی مواقع دندان ها از بسیار بزرگتر از حد عادی به نظر می رسند.
در برخی موارد مشکل به دلیل ناهماهنگی استخوان های فک است که در این مورد، روش شیوه ارتودنسی دندان کمک کننده نخواهد بود و برای حل این مشکل باید جراح برای کشیدن دندان های بیمار اقدام کند.
معمولا کشیدن دندان برای درمان ارتودنسی در سنین خردسالی انجام نمی شود و این شیوه بیشتر مخصوص بزرگسالان است. در واقع دندان های کودک هنوز در حال رشد و حرکت به سمت جایگاه مناسب خود در دهان است. به همین دلیل پزشک ارتودنسی باید از شیوه ها و روش هایی دیگر برای جابجایی آن ها به سمت موقعیت صحیح در دهان استفاده کند. در دنیای امروز برای به وجود آوردن فضای کافی در دهان در درمان ارتودنسی از وسایل متفاوتی مانند هدگیر، فضا گسترکام یا روش هایی برای رشد دندانها استفاده می شود. با این وجود اگر کودک با مشکل حاد درد دندان مواجه باشد و یا فک پایین از فک بالا پیشی گرفته باشد، احتمال کشیدن دندان در کودک وجود دارد.
یکی از اصلی ترین و اساسی ترین بخش های درمان دندان با ارتودنسی، کشیدن دندان ها است. این شیوه برای از بین بردن و کاهش معضلات در هنگام درمان و یا پس از درمان ارتودنسی، انجام می شود. در بعضی از افراد احتمال دارد دندان های عقل نهفته در دهان وجود داشته باشد و یا اینکه دندان های دائمی آن ها به شکل نامتعارف و کج، بیرون زده باشد. که این موجب آسیب دیدن دیگر دندان ها می شو د. در بعضی از موارد احتمال دارد دندان هنوز در دهان بیمار رشد نکرده باشد ولی با توجه به نظر متخصص، احتمال دارد که شاید در آینده دندان ها به صورت کج بیرون آیند و به کشیدن دندان ها اقدام کنند.
در ابتدا بیمار با مراجعه به متخصص ارتودنسی دندان به ارزیابی و چکاب دندان ها توسط متخصص می پردازد. پزشک ارتودنسی دندان در شروع کار با مشاهده و معاینات دستی، قسمت های مختلف دهان و دندان های بیمار را چکاپ می کند. متخصص به چکاب موقعیت صحیح فک، دندان و در برخی موارد حتی لب های بیمار می پردازد. پس از آن به ارزیابی دقیق تر دندان ها از طریق عکسبرداری فک و دندان پرداخته می شود. با استفاده از تصویربرداری، ریشههای دندان به طور کامل دید می شوند و بر اساس آن تصمیم مناسب برای کشیدن و یا عدم کشیدن دندان ها گرفته می شود.
دندان های عقل ممکن است به دیگر دندان های آسیا، فشار وارد کند و باعث پوسیدگی و فرسودگی دندان ها شود. احتمال دارد بعضی از دندان ها، به صورت نهفته در دهان باقی بماند و یا به صورت کج رشد کند. این موارد اثرات نامطلوبی بر روی دندان های مجاور می گذارد و در بعضی از موارد، متخصص ارتودنسی به کشیدن دندان های عقل می پردازد و یا از کشیدن دندان خودداری می کند. این احتمال وجود دارد که دندان های عقل بعد از درمان ارتودنسی دندان، معضلاتی را برای بیمار به وجود آورد و یا باعث به هم ریختگی و برگشت مجدد دندان ها به حالت قبل ارتودنسی شوند.
بیشتر بخوانید :